Learn Sanskrit

Sanskrit is an ancient and classical language of India in which ever first book of the world Rigveda was compiled. The Vedas are dated by different scholars from 6500 B.C. to 1500 B.C. Sanskrit language must have evolved to its expressive capability prior to that. It is presumed that the language used in Vedas was prevalent in the form of different dialects. It was to some extent different from the present Sanskrit. It is termed as Vedic Sanskrit. Each Veda had its book of grammar known as Pratishakhya. The Pratishakhyas explained the forms of the words and other grammatical points. Later, so many schools of grammar developed. During this period a vast literature -Vedas, Brahmana-Granthas, Aranyakas, Upanishads and Vedangas had come to existence which could be termed as Vedic Literature being written in Vedic Sanskrit.

Panini (500 B.C.) was a great landmark in the development of Sanskrit language. He, concising about ten grammar schools prevalent during his time, wrote the master book of grammar named Ashtadhyayi which served as beacon for the later period. Literary Sanskrit and spoken Sanskrit both followed Panini’s system of language. Today the correctness of Sanskrit language is tested upon the touchstone of Panini’s Ashtadhyayee.

Sanskrit is said to belong to Indo – Aryan or Indo Germanic family of languages which includes Greek, Latin and other alike languages. William Jones, who was already familiar with Greek and Latin, when came in contact with Sanskrit, remarked that Sanskrit is more perfect than Greek, more copious than Latin and more refined than either. He said – “Sanskrit is a wonderful language”. It is noteworthy that though ancient and classical, Sanskrit is still used as medium of expression by scholars throughout India and somewhere in other parts of the world e.g. America, and Germany. Sanskrit is included in the list of modern Indian Languages in the eighth schedule of the constitution of India.

ภาษาสันสกฤตเป็นภาษาโบราณและคลาสสิกของอินเดียซึ่งในหนังสือเล่มแรกที่เคยของโลกฤคเวทรวบรวม พระเวทเป็นวันโดยนักวิชาการที่แตกต่างกันจาก 6500 ปีก่อนคริสตกาล 1500 ก่อนคริสต์กาล ภาษาสันสกฤตจะต้องมีการพัฒนาความสามารถในการแสดงออกของตนก่อนที่จะ มันขึ้นอยู่กับสถานการณ์ว่าภาษาที่ใช้ในคัมภีร์พระเวทเป็นที่แพร่หลายในรูปแบบของภาษาที่แตกต่างกัน มันเป็นที่มีขอบเขตที่แตกต่างกันจากภาษาสันสกฤตปัจจุบัน มันจะเรียกว่าเป็นเวทภาษาสันสกฤต พระเวทแต่ละคนมีหนังสือของไวยากรณ์ที่รู้จักในฐานะ Pratishakhya Pratishakhyas อธิบายรูปแบบของคำและไวยากรณ์จุดอื่น ๆ ต่อมาหลายโรงเรียนเพื่อการพัฒนาของไวยากรณ์ ในช่วงเวลานี้วรรณกรรมกว้างใหญ่ -Vedas, ณะ-Granthas, Aranyakas, Upanishads และ Vedangas ได้มาเพื่อการดำรงอยู่ซึ่งอาจจะเรียกว่าเป็นเวทวรรณกรรมถูกเขียนในภาษาสันสกฤตเวท

ปานินี่ (500 BC) เป็นสถานที่ที่ดีในการพัฒนาของภาษาสันสกฤต เขา concising ประมาณสิบโรงเรียนมัธยมแพร่หลายในช่วงเวลาที่เขาเขียนหนังสือต้นแบบของไวยากรณ์ชื่อ Ashtadhyayi ซึ่งทำหน้าที่เป็นสัญญาณเป็นระยะเวลาต่อมา วรรณกรรมภาษาสันสกฤตและพูดภาษาสันสกฤตทั้งตามระบบ Panini ของภาษา วันนี้ความถูกต้องของภาษาสันสกฤตมีการทดสอบตามมาตรฐานของ Ashtadhyayee ปานินิ

            ภาษาสันสกฤตมีการกล่าวถึงอยู่ในอินโด - อารยันครอบครัวหรืออินโดดั้งเดิมของภาษาซึ่งรวมถึงภาษากรีกภาษาละตินและภาษาอื่น ๆ ที่เหมือนกัน วิลเลียมโจนส์ที่มีอยู่แล้วคุ้นเคยกับภาษากรีกและละตินเมื่อมาติดต่อกับภาษาสันสกฤตตั้งข้อสังเกตว่าภาษาสันสกฤตเป็นที่สมบูรณ์แบบมากกว่ากรีกมากมายมากกว่าละตินและการกลั่นมากขึ้นกว่าทั้ง เขากล่าวว่า - "ภาษาสันสกฤตเป็นภาษาที่ยอดเยี่ยม" เป็นที่น่าสังเกตว่าแม้โบราณและคลาสสิกแซนยังคงใช้เป็นสื่อกลางในการแสดงออกโดยนักวิชาการทั่วประเทศอินเดียและบางแห่งในส่วนอื่น ๆ ของโลกเช่น อเมริกาและเยอรมนี ภาษาสันสกฤตจะรวมอยู่ในรายชื่อของภาษาอินเดียที่ทันสมัย​​ในช่วงเวลาที่แปดของรัฐธรรมนูญของอินเดีย